Written by Super User

Obciąganie ściernic, to inaczej nadanie ściernicy celowego, użytkowego zarysu i odnowienie jej właściwości skrawających. Czyli potocznie mówiąc wyrównanie i naostrzenie. Mamy, więc dwie operacje:
W przypadku koksu możemy tylko wyrównać ściernicę,
Tymczasem obciągacze diamentowe to takie dwa w jednym.
Pierwszą operację można wykonać za pomocą osełki wykonanej z bardzo grubego ziarna 98C. Taka osełka zwana potocznie koksem do obciągania ściernic, ma za zadanie wyrównać powierzchnię ściernicy.

https://domtechniczny24.pl/koks-do-%C5%9Bciernic-2525150-98c16v.html

Koks nie ostrzy ściernic, a to z tego prostego powodu, że równając powierzchnię kruszy ziarna i je tępi. Powierzchnia ściernicy po użyciu koksu jest gładka bez wyrazistych ostrych ziaren na powierzchni. Taką ściernicę wypadalo by naostrzyć. Można zaczekać i normalnie ją używać, będzie w takim przypadku trochę powoli szło i materiał ostrzony będzie się prędzej nagrzewał. Ogólnie można powiedzieć, że ściernice po użyciu koksu słabo biorą. Czym naostrzyć? Próbowałem kiedyć niesłychanie ścierliwych materialów ale nie zabardzo mi to wyszło.
Drugi sposób dotyczy obciągaczy diamentowych lub borazonowych. Tu sprawa jest odmienna. Raz, że takie obciągacze w przypadu majsterkowiczów wielokrotnie przewyższają cenę ściernicy, a czasami i szlifierki stołowej. Dwa, że powinno się używać urządzenie do obciągania. Zwłaszcza przy obciągaczach z jednym diamentem. Z ręki jest nader trudno to zrobić, albo inaczej tak się nie robi. Obciągacze zazwyczaj występują w postaci jednego ostrza, wielu ostrzy lub w postaci krążka. Zamocowane są na specjalnych instrumentach dopasowanych do rodzaju szlifierki i wielkości ściernicy.

Ostrzenie ściernicy tak jak pisałem wcześniej ma za zadanie przywrócić powierzchni roboczej cechy skrawające, poprzez odsłonięcie ostrych ziaren, wyłupanie i wykruszenie stępionych lub usunięcie spoiwa i tym samym odsłonięcie ostrych ziaren.

Koksy są zazwyczaj zrobione z 98C- Węglika krzemu czarnego zawierającego on 98% SiC a reszta to zanieczyszczenia.

Written by Super User

 

Włókniny ścierne są trójwymiarowym wyrobem ściernym. Podłoże włókniny wykonane jest z niesplecionych ze sobą włókien syntetycznych odpornych na działanie wody i płynów stosowanych w czasie obróbki. Włókna te są nadzwyczaj odporne, nie łamią się nie deformują i mają tzw. efekt pamięci, czyli po zgięciu cofają do swojego wcześniejszego kształtu.
Do włókien przyczepione są, za pomocą spoiwa z żywic syntetycznych, ziarna ścierne. Cząstki ziaren są rozmieszczone równomiernie do o koła włókien w całym przekroju gotowego produktu. Powstaje trójwymiarowa, elastyczna budowa dająca nadzwyczaj dobre efekty w ciągu pracy.
Wielkość ziaren w odróżnieniu od ściernic podawana jest w szerszym przedziale. W większości materiałów ściernych wielkość ziarna określana jest zwyczajowo i ujednoliconą normą międzynarodową FEPA i oznaczana literą "P" przed numerem ziarnistości. Wypełnieniee przez ziarno zasady FEPA oznacza, że jego rozmiar dla danej ziarnistości nie jest większa niż nazwana w normie. W praktyce oznacza, że szlifując granulacją "P80" uzyskujemy powtarzający i jednakowy poziom zarysowań szlifowanej powierzchni.
W przypadku włóknin gradację określa się następująco:

Coarse, grube ziarno- granulacja P80-P120
Medium średnie ziarno- granulacja P120 do P180
Fine wykańczające- granulacja P180 - P240
Very Fine bardzo drobne- granulacja P240 do P320
Ultra Fine polerowanie- granulacja P400 - P600
Super fine polerowanie wykańczające - granulacja P600 do P1000

Użyte ziarna ścierne to przede wszystkim elektrokorund szlachetny, węglik krzemu i czasami cyrkon.

Zalety włóknin. Przestrzenne ułożenie włókien, równomierne ułożenie ziaren do o koła włókien, zimna obróbka ścierna ( nie przegrzewają materiałów obrabianych).
Znaczne przestrzenie między włóknami gromadzą zanieczyszczenia i urobek z szlifowanej powierzchni (detal jest obrabiany przez czystą włókninę)
Wodoodporność włóknin, można je płókać wodą z mydłem, przez co można je stosować na powierzchnie zabrudzone, zatłuszczonych, pokrytych olejami i smarami.
Elastyczność włókien powoduje łatwość dopasowania się do skomplikowanych kształtów.

Włókninę ścierną można stosować do pracy ręcznej i mechanicznej( pasy bezkońcowe, lamelki, ściernice trzpieniowe). Nadaje się do obróbki ściernej: powierzchni stalowych, stali kwasoodpornych, metali kolorowych, takich jak stopy aluminium, mosiądz, miedź, chrom, jak również dopowierzchni mineralnych. Opisy stali na stronie http://poziomicaspawarka.pl/poradnik-technika
Ponieważ włóknina ścierna jest wodoodporna może być stosowana w kuchni jako zastępstwo dla czyścików oraz metalowych gąbek. Wytrzymałe włókna oraz materiał ścierny dobrze czyszczą kuchenki i grille, usuwają przypalone resztki żywności z garnków i brytwanek.